（第二辑）

在分界洲岛

姜巫

海边风挺大的，我们乘坐轮渡过去，

波涛是浅蓝色的玻璃，而山脉呀呷，

你坐在窗边的烂柯处，看海豚甩尾，

幸运被抛向人间，不断打捞回来的

山顶的海捞瓷，虚室而充满椰汁，

朝我们观看，——所以空气的明亮

是谁的明亮？抒情的歌喉，为何要低语？

未来是存在的吗？时间呼啸着

摩托车一样过去，而你脚下的地板

是在老化、腐朽，还是像莲花一般

在虚无中生成……在波澜的风景中，

你所经历的人事，仍不知疲倦地拍击着，

一只眼睛出现在棕榈边，而岛屿历历，

海水漫至脚跟，填补我们

从未留在海滩上的足迹。

DI PULAU FENJIEZHOU^*

Jiang Wu

Penterjemah: Khoo Phau Liang

Angin agak kuat di pantai,

kami menaiki feri ke sana,

ombak kaca biru muda,

banjaran gunung berkeluk-keluk,

kau duduk di sudut usang jendela,

memerhati ikan lumba-lumba melibas ekornya

tuah dilemparkan pada manusia

yang tak puas disauk dari dasar samudera

porselin di puncak gunung

lengang tapi kaya dengan air kelapa

ia memandang ke arah kami —

dalam cuaca yang begitu cerah

siapa yang meneranginya?

Suara nyanyian penuh rasa,

kenapa harus berbisik pula?

Adakah wujud masa depan?

Sedang waktu bersiulan

Motosikal berlalu pergi,

sementara lantai di kakimu

adakah sedang menua, kian mereput,

atau bagaikan bunga teratai

tumbuh dari ketidakwujudan...

Di tengah alunan ombak, segala yang kau lalui

masih tak lelah menghempas diri

sebelah mata muncul di balik kelapa sawit,

pulau-pulau silih berganti

air laut mula menyentuh tumit kaki, menenggelamkan jejak yang tak pernah sempat

diabadikan di pantai ini.

*Fenjiezhou - sebuah pulau di Hainan

赶单

王计兵

见缝插针？

实际上，很多时候

生活平整得像一块木板

骑手是一枚枚尖锐的钉子

只有挺直了腰杆

才能钉住生活的拐角 

每一根弯曲后的钉子 

都会被丢弃 

或者承受更猛烈的敲击 

重新取直 

生活是一种家具 

每一件，都需要很多 

工整的钉子

MENGEJAR TEMPAHAN

Wang Jibing

Penterjemah: Khoo Phau Liang

Nampak lubang cucuklah jarumnya?*

Hakikatnya, kebanyakan masa

Kehidupan itu rata, bagaikan sekeping papan,

paku-paku tajam menjadi penunggangnya

tegakkan pinggangmu

barulah lengkung hidup dapat dipaku

setiap paku yang bengkok

dibuang semua yang tak elok

atau bertahan dengan kerasnya ketukan

dan menjadi tegak semula

kehidupan ialah perabotan

setiap satu perlukan banyak

susunan paku yang kemas belaka.

*Simpulan bahasa “Nampak lubang cucuk jarum?” (jiàn fèng chā zhēn) bermaksud “manfaatkan setiap kesempatan dengan sebaik-baiknya.” 

春天里

林莉

又是春天了。婆婆纳

挤满了田野。一只黑鸟飞出来

不久，又消隐在那丛茂盛的翠绿里

我好奇地看着它们

我几乎爱上了这里的每一种生物

黑鸟在啄食小浆果

婆婆纳，摇摆着哼着一首轻快的歌

就连它们落在阳光中的阴影

也涂上了一层清亮的釉色

田野，充满了生长的气味

不会再有痛苦或是伤心的事

要经历了

就连头顶上的乌云

也被风踢走了

我的心隐隐而动

现在，我着迷这春天明媚

婆婆纳开花、黑鸟脆鸣

自由而欢喜

大地温柔地接纳了我，包括生命中的缺陷

KETIKA MUSIM BUNGA

Lin Li

Penterjemah: Khoo Phau Liang

Musim bunga tiba lagi. Veronica polita^*

penuh di padang. Seekor burung hitam meluru terbang

kemudian hilang dalam hijau rerimbunan.

Aku melihat semuanya dengan hairan

dan jatuh cinta pada segala hidupan di sini

burung hitam mematuk buah beri

Veronica polita meliuk lentuk bersenandung lagu riang

bahkan bayangnya di bawah cahaya mentari

turut diselaputi sepuhan berkilauan

tiada lagi derita dan kesedihan

untuk diharungi

malah awan mendung di langit

diterajang jauh oleh angin

hatiku jadi berdebaran

kini, aku sudah mabuk

dengan keindahan musim bunga

Veronica polita mekar berkembang

dan burung hitam berkicauan

bebas dan riang

begitu lembut alam menerima diriku

termasuklah segala kekurangan dalam hidup ini.

* Veronica polita - sejenis tumbuhan herba berbunga

手风琴之歌

——献给一位我少年时代的乡村女教师

韩文戈

那个旧时的姑娘身背旧手风琴走在旧时的街道上

怀着那时的爱情，秘密的爱情刚刚得到回应

她唱着那时的老歌，踩着那时的步伐，像踩在老鼓点上

她越走越快，越走越轻，穿过成队放学的孩子

孩子们也唱歌，白白的牙齿，明亮的嘴唇

他们系着红领巾，晃动小小的脑袋

她和他们成了一伙，穿过朴素的木匠、泥瓦匠

以及铁匠、篾匠、锔锅匠

穿过牛羊、田野、湖泊、树林和干净又贫穷的村镇

不一会儿，她和他们就飞了起来

像他们的歌那样飞，她的白纱巾她的白云

像她秘密的刚刚得到确认的爱情

现在，她把琴挪到了前胸，像抱着一捧盛开的花

在植物与动物的上空，拉响了手风琴

像她的琴音和大地的鼓点，像她的青春

她开始在蓝天上飞，成了那个时代唯一的抒情诗人

LAGU AKORDION

(Untuk seorang guru perempuan dari kampung sewaktu usia remajaku)

Han Wenge

Penterjemah: Khoo Phau Liang

Gadis dari waktu silam itu memikul akordion tua

melangkah menyusuri laluan masa lalu

mengenangkan perasaan yang dialami

cinta rahsia baru berbalas kini

dia menyanyikan lagu lama dari zaman itu,

menginjak anak tangga masa lalu,

seperti memijak rentak bunyi gendang tua.

Melangkah semakin laju dan semakin ringan,

melewati kumpulan anak kecil yang pulang dari sekolah.

Anak-anak itu turut bernyanyi, dengan gigi putih,

dan bibir terang warna.

Mereka memakai skaf merah

dan menggoyangkan kepala kecil mereka.

Si gadis dan anak-anak kecil bergabung,

melintasi tukang kayu dan tukang batu yang sederhana

melewati tukang besi, tukang buluh dan tukang tembaga

melintasi lembu, kambing, padang, tasik, hutan dan desa miskin yang bersih serta pekan juga

seketika kemudian, si gadis dan anak-anak itu melayang

terbang bagaikan lagu-lagu mereka,

selendang dan awan putih,

seperti kisah cinta rahsia yang baru diakui,

kini, dia merapatkan akordion ke dada,

seperti mendakap sejambak bunga mekar,

antara langit, pepohonan dan haiwan,

dia memainkan akordionnya,

seperti bunyi akordion dan rentak gendang,

seperti keremajaannya

dia pun melayang ke langit biru,

menjadi satu-satunya penyair romantis

pada zaman itu.

母亲的旧日子

李永才

旧日子，在母亲的身后延伸

仿佛不再有人迹的小径

向逶迤而来的秋风，再次叨念起

你隐忍于皱纹的忧伤

它们被炎炎烈日，越刻越深

你的目光，充满流水之哀

并积存的落叶之叹，一群花黄的蝴蝶

随风飞舞，飞到哪里

都有人间的荒凉与孤独

那些可见，或不可见的事物

都在慢慢地消失

大半烟火，遗失尘土

你的一生还剩下些什么？

生活之上，你的汗水

湿透了身上的碎花衣衫

你锋利的影子，像一道岁月的闪电

劈开记忆与悲欢，劈开

午后的天空，致我眼前的傍晚残阳如血

你的空间，不可逆转

只愿院中那一棵无言的老洋槐

陪伴你身边，给你一些温暖的气味

槐花掉落一串

旧日子就走失一串

HARI-HARI SILAM IBU

Lee Yongcai

Penterjemah: Khoo Phau Liang

Hari-hari silam, menjalar di belakang ibuku

laluan yang seperti tak ada sesiapa menziarahi

deru angin musim luruh melingkari

mengingatkan aku kembali

kepiluan yang kau sembunyikan

dalam kedut wajahmu

yang bertambah dalam dipahat terik mentari

di matamu penuh dengan sungai kedukaan

terhimpun keluhan bak dedaunan luruh,

dan sekawan kupu-kupu kuning

melayang bersama angin,

ke manapun ia pergi

tetap terasa dingin dan sunyi

perkara yang tersurat atau tersembunyi

semakin lenyap perlahan-lahan

api setelah separuh terbakar, kini tinggal abu

sepanjang hayatmu, apa lagi yang masih tersisa?

Dalam hidup ini, keringatmu

membasahi baju dengan corak bunga

bayangmu yang runcing bagaikan kilat usia

membelah kenangan suka dan duka,

di mataku, langit petang menjadikan senja

seperti berlumuran darah

ruang milikmu tak mampu kembali semula

aku cuma berdoa, pohon akasia^* tua di halaman

kekal menemanimu

memberi kehangatan yang mesra

setangkai bunganya gugur

hari-hari silam pun melebur.

Nama botani:

*Robinia pseudoacacia 

雨后花园

蓝格子

这些天，她在山中

试图从石头和树木上找寻平静的秘密

想象中的花园被连日的雨水冲刷

像被触摸的镜面

每一场雨都有自己的心思

有时，担忧出现在遥远的某处

雨一样落下。语言

在确定和不确定之间旋转

雨势并没有减弱

后来，他们

将一场雨从车窗玻璃挪到一首诗

没有一个词能够像雨那样

准确地认出屋檐和灯盏

雨后，哀伤开始在花园中延绵

但看上去，花园稳固

它荒谬、真实，没有道理

他们坐在花园里抽烟、交谈

他们身上，滴着雨水

TAMAN BUNGA SELEPAS HUJAN

Lan Ge Zi

Penterjemah: Lai Choy

Beberapa hari ini, dia berada di pergunungan

cuba mencari rahsia damai antara bebatuan dan pepohonan

taman bunga khayalannya hanyut dek hujan berterusan

seperti cermin yang menerima sentuhan

setiap hujan membawa pertimbangannya sendiri

sesekali kebimbangan muncul di tempat nan jauh

turun seperti hujan. Bahasa

berkisar antara yang pasti dengan tidak pasti

curahan hujan tetap tak berkurangan

kemudian, mereka

mengalihkan hujan dari cermin tingkap kereta ke sebuah puisi

tiada ungkapan seumpama hujan

dengan tepat mengenal cucur atap dan lampu

selepas hujan, kesedihan mula melingkari taman

namun, taman terlihat begitu teguh

karut, tetapi ini benar; tidak masuk akal

mereka duduk di taman, merokok dan berbual

tubuh basah lencun dengan titisan air hujan

请坐到月亮的身边来

黄礼孩

复写纸覆盖着童年的记忆

用铅笔慢慢拓，月亮出现了

它像仓鼠沙沙作响穿过果园

这么多年过去了，快乐被隐藏

一半生命留在月亮里，另一半失踪了

某个昨日，合起来，才是山长水阔

就像你带来另一半人生

农事枯萎，大自然在寻找新的灵魂

姐妹们在黑夜的旅途中停下

天与地之间，月亮的位置刚好

时间满怀憧憬，月亮才是奇迹

它照着旧人，也照着新人

唯一的中秋明月，生来简洁

经历了世界的一切却又如此孤单

没有偏旁，也没有委托人

命运以黑色笼罩你，你回报了月光

请在月亮身边留一个位置

与它对望，热爱，持续做一个深情的人

SILALAH DUDUK DI SISI BULAN

Huang Lihai

Penterjemah: Lai Choy

Kertas karbon menutup kenangan zaman kecil

dengan pensel, melukis perlahan-lahan, muncullah bulan

ia berkersik seperti hamster yang melewati dusun

kebahagian disembunyikan, setelah bertahun-tahun

separuh kehidupan tertinggal di bulan,

separuh lagi nyawa sudah kehilangan

kelmarin yang tertentu, dicantum

oleh lengkapnya pemandangan

seperti dirimu yang membawa separuh lagi kehidupan.

Dunia tani semakin layu, alam mencari jiwa baharu

kaum wanita berhenti ketika kembara malam hari

antara langit dan bumi, bulan berada di tempat yang tepat

masa penuh dengan kerinduan, dan bulan adalah keajaiban

pada orang lama mahupun baharu,

cahayanya tetap memancar sebegitu.

Pertengahan musim luruh,

bulan anggun dalam kesederhanaan

mengalami segala-galanya di dunia, namun tetap kesepian

tiada ketergantungan, tiada siapa dipertanggungjawabkan

nasib menyelubungimu dalam kelam,

kau kembali mencari bulan

di sisi purnama, silakan tinggalkan satu ruangan

pandanglah, dan cintai, teruslah menjadi orang yang dikasihi.

初夏的傍晚

龙少

这是一天将尽的时刻，栅栏外的河流和群山

在夕光里安静下来，擦肩而过的风声

也有了柔和之意

我和母亲在园子里，给豆角搭架

再将菜地里的野草一一清理

老槐树的叶片在我们头顶

形成浓密的绿，像一种赞美

从更高处落下

这是值得赞美的时节

明亮的，迅速成长的植物在泥土上奔跑

我的手指触碰过一朵开花的蒲公英

我也需要一点色彩

在初夏的傍晚，明亮起来

SENJAKALA AWAL MUSIM PANAS

Long Shao

Penterjemah: Lai Choy

Inilah detik penghujung hari, sungai dan gunung di luar pagar

kesunyian waktu senja, desiran angin berlalu pergi

ia juga membawa jiwa yang lembut nurani

aku dan ibuku di dalam kebun, membina

junjung kacang panjang

dan membersihkan satu demi satu rerumputan di kebun sayur

dedaun pohon pagoda di atas kepala

membentuk rimbunan hijau, seperti suatu pujian

berguguran dari tempat lebih tinggi

inilah waktu yang harus dipuji

tumbuhan segar, membesar dengan pantas

berlumba-lumba di atas tanah

jari jemariku menyentuh dandelion yang mekar

aku juga memerlukan sedikit warna

agar aku menjadi terang jua pada awal musim panas

sewaktu senjakala

庭院

里拉

庭院中有松叶的涛声，

很久前就磨出样子的月亮雕像。

芸豆棚和墙角的曲麻菜

构成了它熟悉的秉性。

雨水在石槽里，安静入眠，

没有人听得出它呼吸里

记忆的味道。这是这座庭院

在时光流逝中唯一不动之物。

风从破马圈里，吹出一段音乐

像马的嘶鸣，

小石子滚动在月光下——

它们仍在这庭院里生活

以他们以前习惯的方式。

PEKARANGAN

Li La

Penterjemah: Lai Choy

Ada bunyi daun pain di pekarangan bangunan,

arca bulan dicanai bentuknya sejak begitu lama.

junjung kacang ginjal dan sayur quma* di sudut dinding

membentuk sifatnya yang biasa.

Air hujan di palung batu, diam bergenangan,

tiada sesiapa yang merasai kenangan dalam nafasnya.

Dalam masa yang berlalu, pekarangan ini

satu-satunya perkara yang tetap, tidak berubah.

Angin meniupkan serangkap lagu

dari kandang kuda yang usang,

seperti ringkikan kuda,

Bbtu kerikil berguling di bawah cahaya bulan —

ia masih terus hidup di pekarangan ini

sama seperti waktu-waktu sebelumnya.

Nama botani:

*Sonchus wightianus - sejenis tumbuhan herba

木匠

赵琳

冬日空荡荡的蜂巢，被村东木匠

一遍遍打磨，刨子吐出鲜花

凿出木心，掏空的木头体内敞亮

每年，木匠一遍遍修理蜂巢

像修复他内心封闭的宇宙

中年丧妻，晚年丧子

整个午后，他沉默在村庄

他的手艺愈发精湛

新打的衣柜结实大方，像出嫁的姑娘

新打的柏木棺材端庄肃穆

雕刻栩栩如生，村外小路连接矮矮的坟头

家具被一件件做好……

他凝视太阳落山，暮色里

乌鸦归巢，火塘煮粥

遗忘和月亮流淌在夜晚的雨雾

永恒的星空，因为岁月，恍然老去

我们估算等量的孤独和幸福

TUKANG KAYU

Zhao Lin

Penterjemah: Lai Choy

Sarang lebah yang kosong pada musim dingin

diketam oleh tukang kayu dari desa timur.

Diketam berkali-kali, terbit bunga-bunga segar

teras kayu dipahat, ruang lompong tampak cerah

saban tahun, tukang kayu membaiki sarang lebah

seperti membaiki hatinya yang tertutup

hilang isteri pada pertengahan usia, hilang anak di masa tua

sepanjang siang, dia diam tak bersuara di desa

kemahirannya semakin meningkat setiap masa

almari baju baharu dibina kukuh dan indah,

seperti gadis yang baru bernikah

keranda kayu sipres tampak berdarjat dan mulia

ukirannya terlihat hidup, dan lorong di luar desa

berhubung terus ke tanah perkuburan

satu demi satu perabot dibina...

dia merenung matahari terbenam, pada waktu senja

gagak pulang ke sarang, bubur dimasak di perdiangan

sifat pelupa dan bulan purnama mengalir dalam hujan

dan kabus waktu malam

berlalunya masa, langit berbintang yang abadi menjadi tua

kita menimbang perkara yang sama

tentang rasa sepi dan bahagia.

编辑：王傲霏

二审：牛莉

终审：金石开、符力